Sławek1975, Walczy

Coś słabo widać. Muszę wstawić inną grafikę. 

Jak chcę się czasem pocieszyć, podkładam dane swojego raka do tego nomogramu poperacyjnego Karakiewicza. Ma on około 90% sprawdzalności, ja miałem guza 55x42mm. Według tego nomogramu moje 5 letnie przeżycie jest powyżej 90% i tego się próbuję trzymać. Jest to nomogram oparty na wieloletnich badaniach pacjentów przeprowadzony na dużej grupie badawczej. W następnym poście mogę opisać jak go wypełnić. U Was guz był T1a, bardzo mały. 

I jeszcze fragment artykułu dot. monitoringu po operacji RCC. 

Jest kilka wytycznych co do monitoringu, należy słuchać swojego lekarza, TK kilka miesięcy po operacji również jest postępowaniem prawidłowym. 

U Ciebie jest niskie ryzyko nawrót, więc wszystko ok. 

Fizycznie czuję się normalnie, czasem za bardzo skupiam się na swoim samopoczuciu i wtedy potrafię się wkręcić w brak chęci do życia, ale to miałem już przed chorobą. Pisałem już, że mając raka czułem się normalnie(przypadkowe wykrycie) po operacji też, dużo też siedzi w naszej głowie, tak właściwie to może stres, nerwy i nasza osobowość może być przyczynkiem rozwoju tej choroby. Do aktywności fizycznej wróciłem szybko, operację miałem w styczniu i jeszcze zdążyłem zaliczyć narty. Jak się dowiedziałem o raku pomyślałem, że wszystko robię ostatni raz, teraz robię wszystko, aby tych razów w różnych dziedzinach życia było jak najwięcej. Teraz idąc rano z psem na spacer potrafię dziękować Bogu za pięknie zachmurzone niebo, potrafię też dziękować za raka, bo tak właściwie on odmienił moje życie, zmieniły się wszystkie priorytety.

Dietę stosowałem na początku, teraz racjonalne odżywianie zgodnie z piramidą zdrowego żywienia, unikam smażonego, słodycze też umiarkowanie, chociaż mam czasem napady, najlepiej unikać przetworzonych produktów. Stosowałem też jakiś czas dietę dr Budwig(nasycenie organizmu kwasami omega - olej lniany z serem białym, co jakiś czas powtarzam) 

Z dietą nie przesadzam, dużo ćwiczę, żyję jak kiedyś, ale strach w tyle głowy jest zawsze. Pozdrawiam. 

Jestem 2 lata i 5 mcy po, mój guz był większy 5,5 cm, ale udało się zaoszczędzić nerkę, mówię często, że miałem raka, ale na niego nie chorowałem, dowiedziałem się, że on tam jest przypadkowo, został wycięty, żyję normalnie, uprawiam sport jak przed operacją(raz w roku startuję w amatorskim maratonie rowerowym na 100 km) w roku 2016 też wystartowałem - miesiąc później dowiedziałem się że pokonałem tą setkę z "pasażerem" w nerce, fizycznie ok, czasem gorzej z psychiką, strach, że powróci, szczególnie jak upływa dłuższy czas między badaniami. Czasem z kolei strach przed tym, że o nim zupełnie zapominam, a może niepowinienem? Zdrowie wg WHO to brak choroby, ale my pomimo tego, że organicznie choroby się pozbyliśmy wciąż się nią zajmować musimy, ale taki już nasz los trzeba chwytać dzień i czerpać z życia garściami, twój guzik to było maleństwo, możesz czuć się wyleczona, ale kontroli nie porzucaj. USG napewno będzie ok, wznowy miejscowe po operacjach organooszczędnych to około 2%, przy tak małym i niezjadliwym guzku wręcz zerowe. Pozdrawiam. 

Jasnokomórkowiec T1b G2N0M0

operacja 05.01.2017r. NSS

Obecnie lat 43.

Skoro jest wynik to coś tam napisali, przecież ja się tylko domyślam co to za nowotwór. Trudno napisać który rak jest łagodniejszy, wszystko zależy od stopnia zaawansowania. Urotelialny to jest ten sam, który pojawia się w pęcherzu moczowymi. Stopień zaawansowania będzie dokładnie znany po operacji, ale z tego co wiem leczy się go łatwiej niż np. jasnokomórkowego nerki (radykalne leczenie chirurgiczne daje wyzdrowienie), myślę, że to forum jest niejako grupą wsparcia ludzi którzy chorują na nowotwory, "lepszym" jeśli chodzi o poradnictwo ściśle medyczne (odpowiadają też lekarze) jest

http://www.forum-onkologiczne....

Mam nadzieję, że się nie obraźcie forumowicze, FAQRak jest również nieocenione! 

Pozdrawiam