Rak tarczycy

denim
kochana nawet nie wiesz ile razy ja myslalam tak samo :) ze ktos cos tam mial ze dal rade to i ja dam :) to normalne ze porownywalysmy sie do tych osob ktore sa juz zdrowe :) najwazniejsze ze takie cos pomoglo :) :) :)

inezka
dzieki za mile slowa :)
ale odrazu musze Cie ochrzanic !! :) jakiego gorszego dziada Ty masz !! rak brodawkowaty i pecherzykowaty to praktycznie to samo (dwa najlepsze raki leczy sie je tak samo i rokowania te same) gorszy rak tarczycy to rdzeniasty i nastepne po nim - je leczy sie juz inaczej - ale tez mozna to wyleczyc :)
ja mialam raka pecherzykowatego ktory byl odmiana brodawkowatego (czyli byl taki jak brodawkowaty jak zapytalam lekarza jaka jest roznica pomiedzy brod. a pecherz. to powiedziala tylko bez zastanowienia ze to praktycznie to samo - jestem 3 lata po leczeniu i mam mniej niz pol % szansy na nawrot choroby - lekarz powiedziala ze po 5 latach ten procent bedzie jeszcze mniejszy :) wiec nie chce slyszec ze masz tego gorszego raka :)
co do leczenia wcale nie musi tyle trwac wszystko zalezy od szpitala - ja pozbylam sie raka w ciagu 3 miesiecy :) w lipcu mialam diagnose - sierpien operacja - wrzesien jod i po sprawie :)

denim

GRATULUJĘ!!

Ja rok temu przed jodem miałam TSH >100. :))))

denim
Kuracja miesięczna to koszt 18 tys. zł.
Ja liczę na to, że wkrótce ruszy w W-wie program kliniczny z innym lekiem, nowszym i silniejszym. To jest teraz jedyna szansa dla mnie. Dlatego też przeniosłam się do Warszawy z leczeniem. Mam nadzieję, że od nowego roku coś się zacznie dziać. Jestem dobrej myśli.
A co do leku, to Min. Zdrowia pomogło mi połowicznie. Zgodzili się na import docelowy (c było pewne), a nie zgodzili się na refundację. No cóż, tyle się naoglądałam w tv podobnych spraw, że nie spodziewałam się czegoś innego.
Być może powinnam się odwołać, ale sensu w tym nie widzę. Bo zanim mi znowu odpowiedzą, to ta decyzja w sprawie importu straci ważność, a poza tym nie wierzę w sukces w tym przypadku. ;))
A w ogóle to dzięki za to co napisałaś... Wzruszyłam się...

aniaw12
Hej, to działajmy inaczej. Jak można Ci ten lek załatwić? Gdzie trzeba "uderzać", ile pieniędzy uzbierać?
Państwo przeznacza na ratowanie życia konkretnego człowieka, konkretną sumę. I nie wyjdzie poza nią. Takie są fakty.
Ale jesteśmy jeszcze my, inni ludzie, którzy Ci pomogą i to nie jest czcze gadanie.

denim
Nie musisz dziękować. :))

A ja dziś dostałam odpowiedź z Ministerstwa Zdrowia w sprawie refundacji mojego leku. Jest taka jakiej się spodziewałam. Odmawiają refundacji. A niby Państwo ma nam zapewnić dostęp do leczenia... Brak słów...

aniaw12, ona26
Jeszcze raz dzięki za gratulacje i dobre słowa. Nie wiem czy wiecie, ale to też dzięki Wam, osobom z tego forum, szybciej pokonałam dziadygę vel rakosława. Przez ten rok, byłyście dla mnie i źródłem wiedzy i wsparciem, aż wstyd, że czasami pomyslałam: aha, ona też tak ma i dała radę....Wiecie o czym mówię.....
Inezka
Widzę, że Ci ciężko i nie będę pisac truizmów w stylu: dasz radę. Trochę wspominałam jak bardzo mi było ciężko na początku choroby. Myślę, że najlepszy sposób, to utrzymywać kontakt z lekarzem, lekarzami, konsultować się i działać pod ich kierunkiem, a wyjdziesz na prostą. Co do tycia....Dla mnie kolejny powód do wstydu to ta myśl z tyłu głowy, która się pojawiła: no tak, jak już mam raka, to takiego od którego jeszcze utyję (odstawienie hormonów itp.itd.) A potem w mgnieniu oka się opamiętałam, bo te kilka kg, które przybyło można zrzucić w swoim czasie, to trochę taka gwarancja, że będe żyć długo i szczęśliwie.....bo to TYLKO taki rak.......

inezka
Poznasz jeszcze wiele osób, które mają to już za sobą i tylko na kontrolę jeżdżą. ;) Ja już spotkałam sporo takich osób. ;)) Wcale nie masz gorszego dziada, dłużej z nim powalczysz, ale wygrasz! Ja akurat mam RRT (to taki gad, którego niestety jodem się nie leczy ;)), przerzuty, powikłania po operacji i nie tracę nadziei, że będzie dobrze. Pozytywne myślenie to podstawa w zdrowieniu. Wiadomo, że miewam chwile zwątpienia itd., każdemu pewnie się to przytrafia. Ostatnio nawet całkiem niedawno, jak odebrałam swoje wyniki markerów, ale to trwało jeden dzień. Teraz jest już ok. ;))
Trzymaj się i nosek do góry! :)

Ona
Jestes Aniołem, nie wiem czy ktoś Ci to mówił kiedyś ale pomimo tego że jestem chora - z całą odpowiedzialnością mowię Ci to ja :)
ps. ciekawe jak długo będę cierpliwa, właśnie czwarty miesiąc mi stuknie 26stego odkąd wiem o tym że nie jestem sama. a tu że rok że dwa, oj ciężko będzie :) Dobrze że macie w swoim otoczeniu osoby które wyzdrowiały- to daje siłę no i nadzieję, ja znam jedną kobietę- 10 lat po raku brodawkowatym, no ale ja mam tego gorszego dziada wrrrr.

inezka
spokojnie nie panikuj :) co do tarczycy tez kazalabym usunac cala po co potem miec znowu jakies problemy - nigdy nie slyszalam ze teraz zostawia sie jeden plat - przeciez wtedy nawet jodu nie podadza :/ bo niszczy one tez tarczyce - znam osobe ktora jest po raku ponad 20 lat i kiedys jak i teraz przy raku tarczycy usuwaja cala tarczyce - bo wtedy rak nie ma gdzie wracac - no i najwazniejsze mozna przejsc calkowiwe leczenie

co do wezlow - to jest tak jesli lekarz podejrzewa w trakcie operacji ze sa zajete to usuwa (on wie czy wezly sa zmienione czy nie ) jak wszystko jest ok to zostawia - ja mialam zostawione wezly :)

justyna
przerzuty na pluca zdarzaja sie bardzoooooo rzadko - znam tylko jedna osobe ktora miala takie przerzuty - pacjent mojej lekarz - ktory jest juz zdrowy bardzooo dlugo :)

jak juz pisalam na tego raka sie nie umiera :) wiec kochana glowa do gory i do przodu :) twoje leczenie bedzie dluzsze ale jestem pewna na 10000% ze bedziesz zdrowa jak ryba :) piszesz ze lubisz czytac o osobkach ktore maja to juz za soba - to powiem Ci kochana ze u mnie w rodzinie sa takie osoby :) jedna jest zdrowa juz prawie 10 lat urodzila dwojke dzieci i zyje sobie szczesliwa :) druga dziewczyna jest zdrowa juz nawet sama nie wiem ile (bo tak dlugo) ale okolo 17 latek
mojej kolezanki ciocia zachorowala jak byla bardzo mloda - dzisiaj jest juz starsza osobka - urodzila dzieci :) teraz ma juz nawet wnuki - moge tak wymieniac i wymieniac - znam pania ktorej corka tez na to chorowala i jest juz po okolo 25 lat - wiec i z Toba tak bedzie :)
wiem ze Ci ciezko - bo kazdej z nas tak bylo :/ ale tego nie przeskoczymy - niestety :/ ja bylam zalamana rok czasu ! ale tak jak pisalam poznalam osoby ktore sa po tej chorobie i zrozumialam ze wszystko bedzie ok :) pozatym tak jak juz pisalam - juz paru lekarzy mi powiedzialo ze ten rak nie powinien wogole nazywac sie rakiem bo jest zupelnie inny