Nie zawsze możliwa jest rekonstrukcja piersi jednocześnie z mastektomią. Czasami też nawet po rekonstrukcji kobiety nie akceptują swojego wyglądu. Boją się też reakcji partnera na zmianę.
W celu zmniejszenia wpływu zmiany wyglądu na życie seksualne należy oswajać z nim partnera w sytuacji nie erotycznej, np. przy zabiegach higienicznych, ubieraniu się, dopasowaniu protezy uzupełniającej itp. Sytuacja, w której nie oczekuje się zachowań seksualnych jest bardziej bezpieczna i chroni przed zranieniem wrażliwość obu stron. Możliwość zobaczenia, dotknięcia blizny umożliwia okazanie czułości i zachowań opiekuńczych, a później w sytuacji intymnej nie spowoduje zaskoczenia połączonego z niemożnością zapanowania nad spontaniczną reakcją, która może być przykra dla osoby po leczeniu.
Innym sposobem, poprawiającym poczucie swobody pacjentki, może być większa dbałość o dobór atrakcyjnej bielizny, dobre dopasowanie zewnętrznej protezy jeśli jej używamy, zmiana pozycji na taką, w której piersi są mniej eksponowane, a kobieta czuje się w niej swobodniej i bezpieczniej. Warto też zadbać o takie drobiazgi jak zapach w sypialni i odpowiednie subtelne rzucające cienie oświetlenie pokoju.
Nic jednak nie zastąpi rozmawiania na ten temat. Każda ze stron musi mieć szansę przedstawienia swoich obaw, ale w taki sposób by nie zranić, nie upokorzyć partnera/partnerki.
Powrotu do życia seksualnego nie można odkładać w nieskończoność, ale niekiedy potrzeba trochę czasu. W okresie "przejściowym" należy zadbać o czułość, dotyk, przytulenie, pocałunki i bliskość.
Zdrowia i trzymajcie się.